تاريخچه پزشکي ورزشي در ايران نيز به سال ۱۳۲۹ مربوط مي‌شود. که با تاسيس فدراسيون پزشکي ورزشي ايران در آن تاريخ مباحث مربوط به مقوله پزشکي ورزشکاران از طريق آن مجموعه پيگيري شد . اما با گذشت زمان و نياز به تخصصهاي مختلف کميته هاي تخصصي اين فدراسيون تکميل تر گرديد .
ورزش و سلامتی
رشته تخصصي پزشکي ورزشي در دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکي ايران در سال ۱۳۸۳ و تاسيس مرکز تحقيقات پزشکي ورزشي در دانشگاه علوم پزشکي تهران در سال ۱۳۸۰ مجموع سوابق اين رشته در ايران مي‌باشد. هرساله مجموعا هشت نفر دستيار تخصصي در دو دانشگاه پذيرش مي‌شوند.
فيزيوتراپي ورزشي
يکي از پايه‌هاي فيزيوتراپي حرکت درماني است و بنابر نياز فعالان ورزشي فيزيوتراپي در اين حيطه نقش بزرگي بازي مي‌کند. در بسياري از تيمهاي ليگ برتر در انگلستان و اروپا و همچنين ايران و تيمهاي ورزشي در حيطه‌هاي مختلف فيزيوتراپيست به عنوان رکن و مدير پزشکي ورزشي فعال مي‌باشد. جهت گسترش اين دانش در دنيا يک انجمن بين‌المللي تحت عنوان International Federation of Sports Physiotherapy فعال مي‌باشد.
نقش ورزش در جلوگيري از پوکي استخوان
نگراني اکثر خانم‌ها در سنين يائسگي پوکي استخوان است. به همين دليل پيشگيري بايد از مدت‌ها پيش از يائسگي شروع شود. ورزش مهمترين عامل پيشگيري از پوکي استخوان به شمار مي رود. ورزش، نه تنها از بين رفتن استخوان‌ها را محدود مي کند، بلکه موجب تعادل و هماهنگي بهتر و تقويت عضلاتي مي‌شود که هنگام ايستادن متکي به آنها هستيم. ورزش‌هاي قدرتي و مقاومتي، بسيار در اين زمينه مهم اند.
حتی در تنظیم هورمون ها ورزش نقش به سزایی دارد. شاید امروز از این قبل مشکل ها زیاد شده باشد. پس بهترین راه حل برای جلوگیری یا درمان مشکلات هورمونی ورزش کردن است.
پنج گروه ورزش مهم براي جلوگيري از پوکي استخوان در نظر گرفته شده است:
ورزش‌هاي گرم کننده
ورزش‌هاي کششي
ورزش‌هاي افزايش دهنده توده استخوان
ورزش‌هاي شکم و پشت
ورزش‌هاي شل کننده
احتمالاً لازم است قبل از انجام ورزش‌هاي افزايش دهنده توده استخواني از ورزش‌هاي گرم کننده و کششي استفاده شود تا احتمال صدمان بافتي ناشي از ورزش را کم نمايد.
تغذيه ورزشي
ورزشکاران بايد با توجه به فعاليت جسمي که دارند از رژيم غذايي متفاوتي استفاده نمايند. البته نه رژیم هایی که مساوی با خودکشی است.
تغذيه مناسب در افزايش توان جسماني ورزشکاران بيش از فعاليت‌هاي ورزشي است. افرادي که در فعاليت‌هاي سنگين ورزشي مانند کوهنوردي، وزنه برداري، شنا و... شرکت مي کنند، در مقايسه با آن دسته از ورزشکاران که ورزش سبک مي کنند به مصرف مواد غذائي بيشتري نياز دارند. به همين دليل، در صورت عدم تناسب تغذيه با نوع ورزش ممکن است افزون بر از دست دادن چربي بدن خود، به تدريج ماهيچه‌ها نيز تحليل رفته و در خود احساس رخوت، خستگي و عدم تمايل به ادامه فعاليت‌هاي ورزشي نمائيد.
بنابراين استفاده از مواد غذايي مناسب و سالم نه تنها سلامتي و نشاط ورزشکاران را در طول زندگي تأمين مي کند، بلکه عمر مفيد عضلات شان را افزايش مي دهد و مدت بيشتري مي توانند ورزش‌هاي مورد علاقه خود را انجام دهند.
